Czym różnią się od siebie 2 popularne w Polsce style jazdy konnej, czyli jeździectwo klasyczne od jeździectwa westernowego? O tym, jakie obowiązują w nich zasady, a także o wymaganych dla koni siodłach i strojach dla jeźdźców piszemy na blogu, wymieniamy również inne, uznane przez FEI, sporty konne.
Style jazdy konnej - 2 podstawowe rodzaje
Jeśli chodzi o style jazdy konnej, to można je podzielić według różnych kryteriów, np. sposobu wyszkolenia konia i jazdy na nim. W takiej klasyfikacji obowiązuje podział na jeździectwo klasyczne i jeździectwo westernowe.
Jeździectwo klasyczne (angielskie) - english riding
Ten styl jazdy konnej jest popularny i rozwijany na całym świecie - również w Polsce. Jakie są jego cechy szczególne? Siodła w jeździectwie klasycznym są lekkie, niezbyt głębokie, wyściełane od spodu, mają płaskie siedziska. Jeśli chodzi o liczbę elementów, to jest ich znacznie mniej niż w siodłach westernowych. Jeździectwo klasyczne w dużej mierze opiera się o odpowiedni dosiad jeźdźca, przy jego pomocy można przyspieszyć lub zatrzymać konia. Strój do english riding? Bazą jest frak, koszula, bryczesy jeździeckie, a na nogach oficerki. Na głowie jeźdźca może pojawić się kask lub toczek. Jakie gatunki koni są spotykane w jeździectwie klasycznym? Najczęściej wysokie i z długimi nogami, by łatwiej było pokonywać przeszkody.
Dyscypliny, na których opiera się english riding, to ujeżdżanie, skoki przez przeszkody i wszechstronny konkurs konia wierzchowego (WKKW) - wszystkie trzy są dyscyplinami olimpijskimi.
Jeździectwo westernowe - western riding
Ten styl jazdy powstał w Ameryce i wywodzi się z farm i rancz. W Polsce western riding - mniej popularny od english riding - rozwija się w kilku ośrodkach i szkołach jazdy. Siodła w jeździectwie westernowym są duże, komfortowe, głębokie i wymuszające na jeźdźcy pełny dosiad. Strój do western english jest niezobowiązujący i bardzo charakterystyczny: kapelusz, dżinsy i koszula. Jakie gatunki koni są spotykane w jeździectwie westernowym? Istnieje cała grupa gatunków westernowych, łączy je zespół cech: zwrotność, opanowanie, niepłochliwość i atletyczna budowa.
FEI, czyli Fédération Equestre Internationale uznaje tylko jedną dyscyplinę jeździecką w western riding - mianowicie reining. Polega on na jak najdokładniejszym przejechaniu danej trasy.
Inne sporty konne
Poza dwoma najpopularniejszymi stylami jazdy konnej FEI, czyli Międzynarodowa Federacja Jeździecka, za sporty konne uznaje również:
- powożenie - osoba powożąca siedzi w pojeździe zaprzęgowym i kieruje jednym, dwoma lub czterema końmi,
- woltyżerkę - osoba lub grupa osób wykonuje zróżnicowane ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne na galopującym, kłusującym lub stępującym koniu. Zwierzę jest prowadzone na lonży,
- rajdy długodystansowe - osoba dosiadająca i koń mają za zadanie pokonać określony dystans kilkudziesięciu kilometrów w jak najkrótszym czasie.
Istnieją również inne dyscypliny i sporty, które można uprawiać na koniu: polo (gra zespołowa z piłką i bramkami), wyścigi, Hoofball (gra zespołowa z piłką o średnicy 1 metra), Skijöring (koń ciągnie narciarza lub ściga się z innym narciarzem) i wiele innych.
Od czego zacząć swoją przygodę z jazdą konną? Od jazdy rekreacyjnej, gdzie nie liczy się zdobywanie punktów i szybkość, tylko czerpanie czystej przyjemności z pobytu na świeżym powietrzu i kontaktu z koniem. Podstawą jest stęp, kłus i galop, niekiedy również cwał, a dalsze rozwijanie się w kierunku jeździectwa sportowego może, ale nie musi być naturalną konsekwencją regularnych treningów rekreacyjnych.
